2017 , West Sussex Engeland, een mooi heuvellandschap, veel gras, veel tentjes, 1 grote megacircustent, 72 uur non-stop worship en 5000 mensen die maar één ding verlangen: Gods tegenwoordigheid vieren. Mix dit goed door elkaar, doe daar een onwijs warm zonnetje bij en je hebt David`s Tent, een festival voor iedereen die wil proberen om 72 uur achter elkaar te worshippen zonder te slapen!
Ik mocht er weer bij zijn. Ondertussen voel ik me alweer een veteraan. Al 6 jaar mag ik iedere zomer daar naartoe en al 6 jaar zie ik ieder jaar meer en meer Nederlanders die de weg weten te vinden. Dat vind ik onwijs gaaf! Ik weet nog goed dat ik 6 jaar geleden naar Nederland terug reed en niets liever wilde zien dan dat zoveel mogelijk mensen ook naar het festival zouden komen de volgende keer. En nu hoorde ik zelfs de Engelsen zeggen dat er wel erg veel Nederlanders leken te zijn, haha: missie geslaagd!
Ik bedacht me dit jaar dat het wel mooi geweest is en dat ik misschien maar niet meer ga, maar ik heb me weer vergist, het voelde weer als thuiskomen.
“Nick, doe Davids tent ook! Maar dan in Nederland!“
Ik krijg de vraag geregeld te horen om dit festival ook te gaan houden in Nederland.
En praktisch gezien is dat niet heel moeilijk, hoewel ikzelf organisatorisch niet zo begaafd ben als vele mensen om me heen.
Je zorgt voor een locatie, je bepaalt hoelang je wilt worshippen met elkaar en je vult de uren in met de mensen die graag muziek maken. Kortom, dit zou je zo kunnen starten met genoeg wilskracht en inspanning. En dit soort initiatieven heb ik door de jaren heen ook mogen meemaken in Nederland, en daar geniet ik dan ook echt van. Maar om dat meteen Davids tent te noemen, nee, dat zou ik niet durven.
Wil je een worship-initiatief starten, dan moedig ik je aan en zeg ik: “Ga ervoor!“ Wil je een kopie van Davids tent starten dan zeg ik: “Wacht even, rustig aan.“
Davids tent is niet een losstaand evenement. Het is de vrucht van een movement waar God wereldwijd mee bezig is, het is een uitvloeisel van de Burn24/7-beweging (geleid door Sean Feucht), het is een vrucht van een community van mensen wiens harten dik verbonden zijn met elkaar. En dat is het bijzondere wat je voelt als je daar het terrein op rijd. De vrijwilligers die helpen met het parkeren, hosten op het podium, schoonmaken, koffie schenken, het kampvuur onderhouden, ondersteunen met de worship en achter de schermen het hele jaar door onwijs veel werk verzetten, leven allemaal op dezelfde hartsfrequentie, weten zich allemaal van hart tot hart verbonden met elkaar, met de visie. Stuk voor stuk zijn ze genieters van God, en samen hebben ze een gezamenlijke cultuur gebouwd waarin hun harten verbonden zijn met elkaar. Dat is niet even een trucje, of formule, of verstandelijke overeenstemming die ze daar hebben.
Zij `zijn` en ademen een bijzondere band met elkaar.
Oke, oké, dit klinkt misschien haast te idealistisch. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en dat zijn zij zeker niet. En uiteraard is het niet zo ideaal als dat ik het nu allemaal schets. Maar in de kern is dit wel hoe het hart van Davids tent te beschrijven is. Het is bijzonder om te zien hoe verschillende bewegingen van de Geest zichzelf laten zien in ons land en in de wereld om ons heen. Ik vind het gaaf om te zien hoe ieder persoon zich uniek aangesproken voelt door die bewegingen.
Ik moedig jullie en mezelf aan: “ bouw die verbondenheid met mensen,bouw die community van het hart, en beweeg mee met de beweging van de Geest waarin jouw hart zich thuisvoelt.“
Laat de Presence-movement maar zichtbaar worden in Nederland! En hopelijk tot ziens bij Davids Tent 2018!
Recente reacties