Dag 2 van Encounterfest is alweer voorbij.

De dag begon goed met het missen van mijn bus.

Ik stond aan de verkeerde kant van de weg….

 

Ik begrijp er niks meer van,het is alsof God elke dag speciaal voor mij gemaakt heeft hier.

Hmmm,het begint door te dringen dat inderdaad elke dag speciaal voor mij gemaakt is,wow!

 

Vanmorgen stonden we voor de deur van de zaal om open te gaan en een Australische gast spreekt me aan.

We deden wat smalltalk maar al snel kwamen we erachter dat we 1 gedeelde passie hadden:24-7  worship & prayer,met als gedeelde passie `IHOP` in Kansas City.

Deze gast had een computer vol met alleen maar onderwijs en opgenomen uitzendingen van Mike Bickle en consorten,onwijs gewoon! 😉

Geloof me. Hier iemand tegenkomen die vol is over IHOP (international house of prayer) is een zeer kleine mogelijkheid!

We hebben de hele dag aan een stuk door gepraat en dat zal dit hele weekend nog wel doorgaan.

Ongelooflijk bijzonder hoe een goede Vader God is.

Deze dag heeft heel veel in me gedaan en God is echt iets moois aan het bewerken terwijl ik hier ben.

Visie,doelgerichtheid,passie dat z`n plaats vind,uitgedaagd worden. Al deze dingen maken dat ik niet kan wachten tot ik weer terug in Nederland ben!

Aan de andere kant is het super om hier te zijn en wil ik niet weg!

Eigenlijk zou ik hier best willen blijven om een House of Prayer te zien ontstaan in de Hillsong Church hier! Studenten,muziekanten,worship,een geweldige community! Let`s do this!

 

Mag het Vader?

Hmm,eerst maar eens naar Friesland verhuizen.

Maar ik had het er al over met Chris dat we zo samen hier een House Of Prayer zouden willen starten.

Het weer is hier in ieder geval geweldig!

 

Morgen is de opname van de nieuwe cd van United. De nieuwe liedjes die we zingen zijn helemaal te gek.

Het volume van de muziek is soms ook te gek. Er staan gasten om me heen met oordorpjes is.

Op een gegeven moment stond ik voor de basbox en voelde ik niet meer het verschil tussen mijn hartslag en het schudden van mijn botten vanwege de harde bas,maar dat was cool.

Vanmorgen en vanmiddag ben ik niet de Mosh-pit ingegaan,maar deze avond was het weer raak: jongens vlogen door de lucht,gasten sprongen op mijn nek terwijl ik mij op het projectiescherm probeerde te concentreren.

Ik gaf het aanbidden maar op en gaf me over aan de meest geweldadige groepsknuffeldans die ik binnen een kerk heb meegemaakt: En ik vond het te gek!! Vooral de de hitte en de intense geur van zweet doen me echt thuisvoelen in deze kerk,haha.

Please follow and like us: