Vandaag besefte ik me dat ik als mens constant op zoek ben naar een manier waarop ik het level van genieten zo hoog mogelijk kan ervaren.
Bijvoorbeeld, douchen: het gevoel van het stromende water,het water dat de juiste temperatuur moet hebben, en daarbij chocalate chip cookies waarbij het niet uitmaakt dat die ook meegenomen worden in de stroom van de douche die ook nog eens diverse instelbare standen heeft.
Bijvoorbeeld, douchen: het gevoel van het stromende water,het water dat de juiste temperatuur moet hebben, en daarbij chocalate chip cookies waarbij het niet uitmaakt dat die ook meegenomen worden in de stroom van de douche die ook nog eens diverse instelbare standen heeft.
Wow,haha, grappig om dit te ontdekken van mezelf.
Ik neem aan dat ik niet de enige ben,en dat we als mensen allemaal onze zoektocht hebben naar het `ultieme genieten`. Dat kan uiteraard op heel simpele manieren, groots hoeft het niet te zijn.
Zitten in de zon,een drankje erbij en een ipod is voor sommigen al perfectie.
Mooi is dat!
Mooi is dat!
Ik bedacht me tijdens het douchen nog iets:
In het begin van de Bijbel zegt God, wees vruchtbaar en vermenigvuldig je.
Maar,wat als dat niet alleen te maken heeft met kinderen op aarde zetten,maar dat het juist ook te maken heeft met het vermenigvuldigen van ons hart,van onze unieke identiteit.
We zijn naar Zijn beeld gemaakt en we kunnen creeren.
In het begin van de Bijbel zegt God, wees vruchtbaar en vermenigvuldig je.
Maar,wat als dat niet alleen te maken heeft met kinderen op aarde zetten,maar dat het juist ook te maken heeft met het vermenigvuldigen van ons hart,van onze unieke identiteit.
We zijn naar Zijn beeld gemaakt en we kunnen creeren.
Wat als we dus bedoeld zijn om onszelf te vermenigvuldigen in kunst, muziek , schrift, grappen maken, gedachten delen,etc etc.
Dus dat we bedoeld zijn om onze gedachten te delen met anderen, en dat we muziek maken zodat anderen dat ook kunnen maken, en dat we dingen schrijven zodat anderen die gedachten ook weer in hun eigen hoofd kunnen stoppen?
Dat maakt het leven voor mij een stuk zinvoller.
En alles is in balans:
Dus dat we bedoeld zijn om onze gedachten te delen met anderen, en dat we muziek maken zodat anderen dat ook kunnen maken, en dat we dingen schrijven zodat anderen die gedachten ook weer in hun eigen hoofd kunnen stoppen?
Dat maakt het leven voor mij een stuk zinvoller.
En alles is in balans:
De ene kan een grap maken,en degene die dat niet kan,die kan erom lachen.
De ene kan zijn gedachten niet goed verwoorden,en degene die dat wel kan die doet dat in poezie,boeken en blogs (hehe).
De ene kan koken,en degene die dat niet kan,die kan het opeten.
De ene kan muziek maken,en degene die dat niet kan,die kan ernaar luisteren en ook delen in de ervaring van de muziekant.
De ene vermenigvuldigt zichzelf in de vorm van ipods,en anderen die dat niet kunnen,die maken er gebruik van.
De ene vermenigvuldigt zichzelf in de vorm van ipods,en anderen die dat niet kunnen,die maken er gebruik van.
De ene heeft constant visie voor dingen en inspiratie,en degene die dat niet heeft,die kan misschien wel weer uitvoeren wat die ander voor zich ziet.
In de liefde werkt dat natuurlijk helemaal als aantrekkingskracht!
Etc etc.
We zijn als mensen eigenlijk enorm gehandicapt, oftewel, beperkt op een manier die God bedacht lijkt te hebben.
De ene kan een groot huis hebben,en degene die dat niet heeft,die kan er misschien ook een thuis vinden…
Ik vind dit echt heel cool, ik kan hier heel lang op doordenken.
Het spreekt mij vooral aan omdat ik me erg herken in die beperktheid.
Ik zie zoveel dingen voor me en bedenk me enorm veel,maar het is alsof ik het meeste daarvan niet bedoeld ben om zelf uit te voeren maar om dat te delen met de doeners die wachten op inspiratie.
Het geeft me rust om te beseffen dat ik gemaakt ben met een beperking,en tegelijkertijd blijft het een worsteling dit te kunnen accepteren… ik vind mezelf te vaak niet goed genoeg,en ik diskwalificeer mezelf te veel omdat ik van de wereld om me heen niet beperkt mag zijn,lijkt het.
De laatste maanden leer ik erg veel van Jezus. Vooral dat Hij me zegt dat ik goed gemaakt ben.
Het spreekt mij vooral aan omdat ik me erg herken in die beperktheid.
Ik zie zoveel dingen voor me en bedenk me enorm veel,maar het is alsof ik het meeste daarvan niet bedoeld ben om zelf uit te voeren maar om dat te delen met de doeners die wachten op inspiratie.
Het geeft me rust om te beseffen dat ik gemaakt ben met een beperking,en tegelijkertijd blijft het een worsteling dit te kunnen accepteren… ik vind mezelf te vaak niet goed genoeg,en ik diskwalificeer mezelf te veel omdat ik van de wereld om me heen niet beperkt mag zijn,lijkt het.
De laatste maanden leer ik erg veel van Jezus. Vooral dat Hij me zegt dat ik goed gemaakt ben.
Dat Hij en Vader naar me kijken en met een big smile zeggen tegen elkaar: het is goed zo! 😀
Dat ze eigenlijk zeggen: Nick, je bent vruchtbaar,je bent goed, je mag jezelf zijn en jezelf op jouw unieke manier vermenigvuldigen.
Mijn verlangen is dat steeds meer mensen gaan zien dat ze `goed` gemaakt zijn en dat ze weten dat ze `vruchtbaar`zijn. En dat ze zich echt mogen laten zien en vermenigvuldigen op hun unieke manier.
Want ergens wacht er iemand die ook beperkt is,en die de ontvanger is van wat wij in onze creativiteit laten zien.
Dat ze eigenlijk zeggen: Nick, je bent vruchtbaar,je bent goed, je mag jezelf zijn en jezelf op jouw unieke manier vermenigvuldigen.
Mijn verlangen is dat steeds meer mensen gaan zien dat ze `goed` gemaakt zijn en dat ze weten dat ze `vruchtbaar`zijn. En dat ze zich echt mogen laten zien en vermenigvuldigen op hun unieke manier.
Want ergens wacht er iemand die ook beperkt is,en die de ontvanger is van wat wij in onze creativiteit laten zien.
Dit maakt me blij! Ik ben beperkt en helemaal goed! 🙂 (denk daar maar eens over na bloglezers!) 😉
Nog een paar dagen en dan vertrek ik uit Friesland.
Na Portugal ben ik een drempel overgestapt die een bredere horizon laat zien.
Een horizon die letterlijk misschien wel reikt tot Zuid-Amerika 🙂
Na Portugal ben ik een drempel overgestapt die een bredere horizon laat zien.
Een horizon die letterlijk misschien wel reikt tot Zuid-Amerika 🙂
Ik leer veel over verliefdheid de laatste 2 weken.
Een lange afstand relatie is toch wel iets anders dan wanneer je iets hebt met je buurmeisje.
Je denkt veel meer na,je hebt veeeeel meer tijd om de ander te missen,en te onderzoeken wat er in je omgaat.
Soms zijn er dagen dat ik me verschrikkelijk voel…maar 1 woord van haar aan het eind van de dag en die 20 uur van verschrikking lijkt in een seconde verdwenen te zijn. It`s crazy!
Het is geweldig! En tegelijk een verschrikking!
Maar ik leer langzaam stabieler te worden in deze wilde rivier van verlangens.
Ik chat veel met haar,ja ik noem haar naam niet,dat houd het mysterieus 🙂
En we hebben ondanks het taalverschil steeds meer gesprekken waarin we elkaars hart dieper leren kennen…ik vind dit iets heel bijzonders.
Op deze manier bouwen we een vriendschapsfundament,en zonder dat kun je gewoon niet verder komen. Zonder diepere kennis is alles maar een leeg gevoel…
Maar ik leer langzaam stabieler te worden in deze wilde rivier van verlangens.
Ik chat veel met haar,ja ik noem haar naam niet,dat houd het mysterieus 🙂
En we hebben ondanks het taalverschil steeds meer gesprekken waarin we elkaars hart dieper leren kennen…ik vind dit iets heel bijzonders.
Op deze manier bouwen we een vriendschapsfundament,en zonder dat kun je gewoon niet verder komen. Zonder diepere kennis is alles maar een leeg gevoel…
Dit is het meest bijzondere wat ik tot dit moment in mijn leven heb mogen ervaren,waarschijnlijk omdat zij het meest bijzondere meisje is dat ik tot dit moment in mijn leven heb mogen ontmoeten!
En met `meest bijzonder` bedoel ik eigenlijk: Meest compleet.
De liefde was in het verleden altijd genieten,maar met Rosy (oops) is het zó compleet,en dat fascineerd me…
Ik denk dat we in ons leven altijd genieten van iets,totdat we iets tegenkomen dat nóg completer is dan wat we kenden,etc etc.
Wow, het leven houd niet op met het geven van verrassingen!
Ik ga maar eens kijken hoe ik mijn verhuisdozen verder gevuld krijg, ik lig achter op schema..
Maar in mijn hoofd is alles al wel ingepakt!
Ik heb denk ik iemand nodig die `kan inpakken`, haha.
Wauw,wat een gaaf stuk.. thanks for sharing your thoughts …zo heb ik er nog nooit over nagedacht. Gr,sanne