Dag 2 van de opname is zo ongeveer afgelopen. Vanmorgen om 09:00 kregen we de medicijnen die we blindelings door moesten slikken. Ook de artsen mochten niet kijken wat ze ons in de mond goten. Het voelde in ieder geval als een enkele capsule. Al vrij snel besefte ik dat mijn gebed,en de gebeden van allen die mij bijstaan,niet verhoord was en begon ik mij in lichte staat van ecstase te bevinden. We gingen vanaf dat moment 12 uur lang aan de hartbewaking. Dus tot 21:00 op bed liggen. Het eerste uur werd ieder kwartier een hartfilmpje gemaakt en bloed afgetapt; de tap werkte uitstekend 🙂 Daarna werd ieder dit ieder half uur gechecked en in de middag om het uur. De hele dag moesten we op commando plassen in grote potten,geen druppel urine mocht verloren gaan! Wat ik zei als de zuster vroeg hoe ik me voelde? “Relaxed,mellow,suffig,alsof-je-een-jointje-op-hebt“,tja,het eerste uur was dit wel fijn,maar op een gegeven moment is het best vervelend wanneer je erachter komt dat je al 2 keer dezelfde bladzijde van je boek hebt zitten lezen. Gelukkig voelde ik me na een paar uur weer wat helderder worden. Wat mij betreft is dit medicijn dus afgekeurd. Tenzij je iets zoekt voor het slapen gaan,daar werkt het prima voor. Morgen hoef ik gelukkig niet de hele dag op bed te liggen en kan ik rondlopen,errug lekker. Of ik mij de volgende keer voor 20 dagen zal laten opnemen? Hmm,volgens mij word je dan helemaal gek,maar het valt te proberen 😉

Please follow and like us: