Hè hè!

Hè hè!

Dit weekend,1 november,ga ik over naar Friesland,definitief. Een goede vriend huurt mijn appartement en ik ga wonen in Leeuwarden voor zolang als het gaat duren. Ik ben eraan toe,na 2 maanden vrij te zijn geweest is het tijd om in actie te komen. Volgende week begin ik met mijn eerste baantje,medicijnen testen in Utrecht. Echt geweldig! En het toffe is:ze worden op mij getest! Nou,geen nood,er zijn voorheen maar enkele mensen onwel geworden én dit medicijn is in ieder geval getest op dieren…en die schijnen het goed te maken. Afgelopen week ben ik onderzocht en vanaf maandagochtend nemen ze me op voor 4 dagen. Erg spannend,dit heb ik altijd al willen doen! En het toffe is dat ik er nog geld voor krijg ook! Ik zal eens kijken of ik mijn ervaringen kan bloggen als ik daar ben. Er schijnt internet te zijn 🙂

Het minste wat jullie kunnen doen is bidden dat ik de placebo krijg 🙂

Nog even dan..

Nog even dan..

Nog even en dan gaat het gebeuren. 1 November trek ik hier vandaan into mijn nieuwe onderkomen in Friesland. Afgelopen 3 weken was ik in Australie en verzekerde mijn `Vader`mij ervan dat alles goed zou komen met mijn appartement hier in Rotterdam. Teruggekomen in Rotterdam ben ik wat aan het zingen met een vriend van me en opeens zegt hij dat hij gelooft hier te moeten gaan wonen. Wow! Het heeft hem niet meer los gelaten dus we zijn aan de slag gegaan met het opstellen van een huurcontract,wat best nog wel een werkje is,en nu staan we op het punt te gaan tekenen. Gek ,hoe alles kan lopen in het leven. Tot augustus volgend jaar loopt het contract sowieso en dan zien we verder hoe het ervoor staat met onze plannen. Mijn gesprek over mijn nieuwe thuis in Leeuwarden is ook helemaal goed gelopen. De belangrijkste regel die ze voor me hadden was dat ik moet zitten als ik naar de wc ga. Nou,dat kan toch niet te moeilijk voor me zijn hè? Verder had ik ook nog de keus uit twee kamers,ik heb voor de kleinere gekozen..deze is vierkant terwijl de andere een aparte vorm heeft. Ik heb het idee om bijvoorbeeld call-center werk te gaan doen ,maar misschien word ik voorzien in iets veel beters,wie weet. Hoe dan ook loopt alles op rolletjes en ervaar ik hoe God me leid in Zijn agenda voor mijn leven. Er is een hoop te doen in het land wat betreft gebed & aanbidding,mijn hart brand ervoor om deze generatie jongeren te zien opleven met één verlangen in hun hart: God achterna te jagen en bij Hem te willen zijn. Ik ben blij dat ik dit mag gaan doen in Leeuwarden,een dorre woestijn heeft regen nodig om te kunnen bloeien,maar nog belangrijker is het hebben van mensen die geworteld zijn in de dorre grond zodat het water niet direct wegloopt wanneer het valt. Ik geloof dat dat op Gods agenda staat voor Leeuwarden,maar ook voor de rest van Nederland. Er is een hoop te doen en dat maakt me enthousiast,te weten dat Gods plan voor mijn leven een droom is die Hij alleen in mijn hart gestopt heeft. Wie anders kan doen wat ik kan doen dan ik alleen? Precies!

Thuis.

Thuis.

Vanmorgen om 05:45 op Schiphol aangekomen. Twas lekker rustig op het vliegveld.

Ik ben Papa dankbaar dat Hij zo goed voor me gezorgd heeft deze reis.

Het eerste stuk naar Singapore kreeg ik te horen bij het inchecken dat ik niet zo`n beste zitplaats had.

Maar na het opstijgen kreeg ik een plaats aangeboden met 2 lege stoelen naast me!

Op het stuk van Singapore naar Amsterdam zat ik bij het raam en ging het meisje dat naast me zat ergens anders zitten om te kunnen slapen.

Zodoende had ook ik meer ruimte om toch nog wat te kunnen slapen op deze vermoeiende reis.

 

Volgens mij had ik iets verkeerds gegeten in Australië.

In Singapore ging ik toch maar even 3x de inhoud van mijn maag verwijderen,in het toilet uiteraard.

 

De 12 uur naar Amsterdam had ik niks meer gegeten of gedronken.

Ik wilde geen risico nemen.

 

Oh zeg,wat is het heerlijk om weer in Nederland te zijn!!

De geur van de herfstlucht,de geur van de eerste joint op Rotterdam Centraal,het geluid van gevloek…wow,dat heb ik 3 weken niet gehoord.

Ik ben blij om mijn eigen volk weer te zien. Heerlijk om weer terug te zijn onder het volk dat altijd zo nuchter probeert te blijven.

Ik voelde me helemaal welkom tijdens de ochtendspits,hahaha.

 

Het eerste dat ik zojuist at op Schiphol was een Dubbele Whoppermenu bij de Burgerking.

Ik houd helemaal niet van de Burgerking,zo zie je maar hoe je je eigen land kan missen.

Er is niets beters dan fastfood te eten in je eigen land.

 

Ik voel me veranderd,en ja,ik voel een soort van jetleg,maar echt waar. Ik voel `purpose`in mijn hart. Ik weet waar ik voor gaan wil,en God heeft een plan met ons,met Zijn Kerk.

We gaan dit samen doen,weg met het individualisme.

Het bijzondere van de kerk is juíst het feit dat we een grote familie zijn.

Ik had nooit gedacht zo van te kerk te kunnen houden als dat ik nu ben gaan doen.

We zijn te bijzonder om in ons eentje rond te wandelen.

Ik ga de mensen in dit land verzameld zien worden.

En God is er al mee bezig op vele vlakken mensen bij elkaar te brengen.

Ik zal deze beweging van gebed & aanbidding zien samenkomen.

We gaan gerechtigheid geleefd zien worden door de vele jongeren en ouderen heen in dit land.

Nederland is juist zo klein opdat het een grootste eenheid kan zijn in Jezus.

 

Het is geweldig spannend om te beseffen dat God een plan heeft waarin centraal staat dat Hij Zijn Lichaam verbind met elkaar.

Tot ziens Australie!

Tot ziens Australie!

Mijn laatste blog die ik hier in Australie zal schrijven.

Over enkele uren zal ik op het vliegtuig stappen en om ongeveer 07:00 aankomen vanuit Indonesie op Amsterdam met de KLM woensdag.

Gisteren heb ik een mooie laatste dag gehad.

In de ochtend mijn laatste samenkomst bij Hillsong meegemaakt en in de avond naar de Dayspring Church gegaan. Een ander soort kerk maar ook mooi om meegemaakt te hebben.

Deze avond heb ik opgetrokken met Chris,die ik hier heb leren kennen. Ik ben God dankbaar voor zulke bijzondere mensen in mijn leven.

Ik ben ook echt blij met de mensen die ik Nederland weer ga zien.

Mijn familie,mijn vrienden. Ik zie ernaar uit om iedereen weer te zien.

 

Ik heb zo ondertussen uren gefilmd in de afgelopen weken,ik ga proberen hier iets leuks van te maken.

 

Tot snel.

Encounterfest dag 3

Encounterfest dag 3

De laatste dag van de conferentie.

Het was een gekkenhuis deze afgelopen dagen!

Ik heb een aantal blauwe plekken verzameld en mijn oren zijn weer tot hun uiterste grenzen getest,yeah!

Ik heb weer 3 sessies achter de rug.

Vanmorgen had ik een bijzondere ontmoeting met Gods kracht in mijn hart.

Hij heeft de afgelopen weken specifieke dingen gesproken tot mijn hart,maar ik wist dat daar ook `Grace` voor nodig is om te kunnen dragen/uitvoeren.

En deze ochtend heeft God mijn hart verruimd en gevuld met Zijn Grace,alsof er meer plaats is gekomen in mijn hart voor Hem om Zijn plannen te volvoeren in mij.

Vanavond hebben we de cd opgenomen voor Hillsong United.

Tot nu toe heb ik niet eerder zo intense aanbidding meegemaakt. En dan bedoel ik niet het intense volume van de muziek,maar de atmosfeer die zo geladen was met overgave en aanbidding.

Het ene moment spring je over elkaar heen,en het andere moment schreeuw je het met z`n allen uit naar Hem. Vandaag was ik zelfs een van de gelukkigen om te vallen in de mosh-pit,tja,ik viel over een ander kereltje heen,maar gelukkig helpt iedereen elkaar overeind.

Op sommige momenten leek ik mijn lichaam gewoon verlaten te hebben en ergens in de troonzaal te staan met engelen en alle heiligen verzameld.

God heeft deze gasten hier iets bijzonders gegeven als het om een hart van aanbidding gaat.

 

Vandaag heb ik Alex ontmoet,oorspronkelijk uit Maleisie.

Het is zo tof hoe God mensen op je pad brengt.

Hij laat je nooit alleen.

 

Deze avond was er nog een verassing. Mike Pilavachi van Soul Survivor kwam langs om te spreken. Hij was in de buurt.

Uiteraard was het 20 minuten lachen en 5 minuten serieus.

Ik vind hem geweldig.

 

Ik heb de afgelopen dagen nog nooit zoveel bbq-vlees op in mijn hele leven.

Na elke dienst staat hier de bbq klaar,dus tja,2 dollar is geen geld.