Worship School United Pursuit!

Worship School United Pursuit!

Heb je jezelf weleens bedacht waar je naartoe zou willen als alles mogelijk zou zijn? Of welke inspirerende personen je zou willen ontmoeten als alles mogelijk zou zijn? Ik doe dat af en toe en mijn verlangen is begin dit jaar uitgekomen.

In oktober was ik al naar Réunion-festival (https://re17.unitedpursuit.com) gegaan in Tennesee. Dat was als een droom die uitkwam. En daar spraken ze over een Worshipschool die ze begin januari 2018 zouden hebben, in Californië.
Twee weken lang bleef ik maar denken aan die school en ik besloot me aan te melden. Ik moest een video van maximaal 5 minuten maken waarin ik vragen beantwoordde en waarin ik een minuutje wat  van mijn muzikale kwaliteit liet horen.
De tweede opname vond ik goed genoeg en ik stuurde het naar de school op.
Lange tijd hoorde ik niets meer, maar gelukkig kreeg ik bericht en was ik aangenomen!!
Echt crazy! Want ze hadden dus een paar honderd video’s  gekregen en moesten die allemaal bekijken. Dus het was onwijs bijzonder dat ze mij uitkozen om erheen te vliegen. Ik werd opeens wat onzeker maar niets kon me meer stoppen om erheen te gaan!

Ik vloog naar Orange County in Californië en was een dag te vroeg. Een vriend van me, Matthias, bleek  `toevallig` ook in de buurt van Los Angeles te zijn, dus we konden samen een dag doorbrengen en hij kon me afzetten bij de school. Wauw! Dat was als een cadeau om zo samen in Amerika te kunnen zijn voor een dagje.
De school duurde minder dan een weekje, we waren met 30 studenten en een handjevol leiders.
We vierden oudejaarsavond samen, om 00.00 een duik in de zoute zee(!), we hebben veel gelachen en de helft van de groep kreeg ook nog eens buikgriep. (Ik dus ook…)

Wie waren die inspirerende leiders dan, vraag je je misschien af?
Die leiders waren van “United Pursuit“, een groep vrienden die samen muziek zijn gaan maken en daardoor bekend zijn geworden over heel de wereld.
Wat hen kenmerkt is niet perse hun bijzonder muziek, maar het feit dat ze altijd gericht zijn op het hart en vriendschap met God.  Ze zijn gericht op `zijn` en niet op presteren of `doen`.  Nu is het natuurlijk zo dat we allemaal heen en weer bewegen tussen `zijn &  doen`, maar voor hun is het startpunt altijd het `zijn`.
Je zou ook wel kunnen zeggen dat zij verlangen om dicht bij hun hart te blijven in alles dat ze doen. Ze houden er niet van om mensen te moeten pleasen, om kunstjes te moeten doen voor een groot publiek. Nee, ze willen wachten op God en vanuit die wachtplaats kijken wat er gebeurd als ze zingen, spreken en muziek maken. Ze noemen hun stijl ook wel: `contemplative worship`. Het is een soort meditatieve vorm waarin je je heel bewust word van je eenheid met God en van Zijn aanwezigheid in alles om je heen. Jezus is dan natuurlijk hun voorbeeld. (Om sommigen even gerust te stellen die denken dat dit New age klinkt)

Ik mocht een kleine week met hen optrekken. Met hen eten, worshippen in de ochtend, worshippen in de avond, lessen krijgen waarin we liedjes gingen schrijven, luisteren naar hun verhalen en hun veel vragen mogen stellen. En natuurlijk even langs Disneyland! 😀
Geweldige mensen zoals  Michael Ketterer, Brandon Hampton, Will Reagan, Nathan Fray, Tom Murphy. Ze hadden allemaal een stukje waarin ze mij volgooiden met inspiratie.

Ken je die momenten dat je sommige mensen ontmoet en dat je je voelt alsof je thuis bent gekomen? Het is zo`n plek waarin je weet dat je jezelf niet hoeft te verklaren, waarin je allemaal op eenzelfde frequentie lijkt te leven, een plek waarin je allemaal weet dat je hetzelfde wil met je leven. Zo`n groep mensen kan dan voelen als je stam, als je `tribe`.
Zij zijn dat voor me.
Op afstand ervoer ik dat al, en af en toe mocht sommigen van hen zien door de jaren heen, maar om nu elke dag in een huiskamer met sommigen van hen te mogen zijn, wauw, dat was een droom die uitkwam.
Ik kan niet wachten om najaar 2018 weer naar Réunion te gaan, het festival wat zij ieder jaar opzetten!

Het thema dat elke keer weer naar voren kwam was: the kingdom of God is family/ het koninkrijk van God is familie.
Ik kan me geen dieper thema bedenken dan dat. Er is geen grotere openbaring die ik me kan bedenken dan dat God `familie` is, en dat Zijn koninkrijk `familie` is.
Dat maakte de band met mijn andere studenten ook zo sterk. We waren niet verbonden met elkaar omdat we fan waren van dezelfde muziekgroep.
Nee..
We voelden ons zo diep verbonden omdat we allemaal beseften dat er niets diepers is dan familie te leren zijn met elkaar.
Ik voel mezelf daarin nog zo onbekwaam…familie-zijn, community-zijn, relatie-hebben. En toch is het al meer dan 10 jaar de enige zoektocht die ik het waard vind om te blijven aangaan. Er is zoveel te ontdekken!
De wereld om me heen en religie hebben me elke keer weer geweldige nieuwe dingen doen ontdekken. En tegelijkertijd hebben ze me ook elke keer weer doen beseffen dat ze beiden niet de waarheid in pacht hebben.
Het enige dat dan overblijft is Jezus beter leren kennen, in mijzelf, in de mensen om me heen, in het universum!

Meer dan ooit is dit waar ik mee door blijf gaan in mijn leven: vriendschap met mijn hart & met het hart van God e& mensen om me heen.
Meer dan ooit besef ik dat ik totaal niet weet wat gezond `familie`-zijn is, maar dan blijf ik meer dan ooit bidden en verlangen dat ik dat steeds helderder mag gaan zien.

Hieronder wat hele kleine foto`s van de vele foto`s die gemaakt zijn.

De jongens met wie ik een onwijs luxe huis deelde aan het strand.

Wat helden die mij lesgaven! En hieronder de hele school.

Lekker gezegend worden, heerlijk!

Groepshugs horen er natuurlijk bij!

Brandon Hampton, één van mijn inspirators

Zelf even leiden 🙂

Ja, het was echt genieten!