Nieuws

Nieuws

De dagen gaan voorbij en de zomer is in zicht. Soms lekker heet weer en soms gigantisch onweer. Dat maakt wonen in Nederland zo geweldig.
Ben de afgelopen tijd mijn digitale foto`s aan het uitsorteren van de afgelopen jaren: Australie 2003,Israel 2007,Australie 2008,erg leuk om te doen.
De leukste ga ik online zetten.

Sinds kort werk ik bij de Campina/Friesland Foods,oproepkracht,het lijkt wel wat op het werken bij de Technische Unie,en gekgenoeg heb ik het hier naar mijn zin. Eenvoudig werk waarbij ik lekker bezig kan zijn en nieuwe mensen ontmoet.
Het werd hoog tijd om een baantje te hebben wat geld in het laadje zou brengen. En alles kwam precies op tijd.

Ik had me een tijdje terug gemeld voor een uitkering en ging een trainingstraject in om callcentermedewerker te worden.
Na 3 weken wist ik het zeker,dit is niet de weg die ik gaan moet…
Op de fiets naar de training klopte mijn hart in mijn keel en moest ik huilen.
Ik wist genoeg,deze dag zullen ze me niet meer zien op de training.
De trainer leek erg bewogen over me,maar schijn bedriegt,de laatste dingen die zij tegen me zei leken meer op dreigementen dan op bemoedigingen.
Ik kon haar op zich wel begrijpen,de gemeente zou me vragen waarom ik het contract getekend had en opeens wilde stoppen.
Het werd een heel apart gesprek met de gemeente Leeuwarden,ik trok zelf de conclusie in het gesprek: “mevrouw,ik weet wat me te doen staat,ik stop met de training en stap ook uit het uitkeringstraject,de gemeente hoeft mij geen geld te geven…,,
Ze begreep het niet helemaal,tja,waarschijnlijk zijn het weinig mensen die mij zullen begrijpen op dit punt,maar ik liep naar buiten met een heerlijk gevoel van vreugde en vrede. Ik begreep weer waar het allemaal om draait: “Geloof ik dat Jezus voor me zorgt.,,
Ja..

Enkele dagen later schreef ik me in voor de Campina en een dag later was ik daar aan het werk,de afgelopen 3 weken krijg ik steeds meer uren te werken overdags of snachts. Ik voel me goed. Op deze eerste dag vertelde ik God dat ik nu echt geld nodig had en leende wat van mijn zus…het bijzondere is dat deze dag ook het begin was van de voorziening die ik nodig had.
Hij heeft me nog nooit teleurgesteld.

Afgelopen periode ga ik veel om met een vriendin die ik heb leren kennen toen ik bij de ING werkte. Janneke heet ze.
Sinds dag 1 voelen we een bijzondere band met elkaar en de afgelopen tijd zien we elkaar elke dag. Volgens de mensen om me heen is dat erg veel en lijkt het op verkering,maar wij weten wel beter; zij maakt zich zorgen om haar vriendjes en ik heb mijn eigen vriendinnen waar ik aan denk.
We hebben pas een proefles stijldansen gevolgd en willen in september starten met de cursus,echt heel leuk om te doen!
Het bijzondere vind ik dat het omgaan met haar zo natuurlijk lijkt te zijn,we kunnen samen dansen,uitgaan,niks doen,stil zijn,laaaang praten,lachen,praten over God. Maar verliefd? Nee,dat niet,gek is dat,ik zou best met haar kunnen leven ofzo,dat wel,maar er is iets meer nodig tussen mensen om hen aan elkaar te binden.
Dus ik geniet gewoon van onze vriendschap,die is me kostbaar genoeg.

Hier in huis gaat het goed,ik heb het nog steeds naar mijn zin en kan erg genieten van de kinderen hier. Dominee Alfons en Hanneke zijn ook echt hele lieve mooie mensen.
Dat doet me denken aan mijn ouders,lieve en mooie mensen die ik nu toch wat te weinig zie sinds ik in Friesland woon.

Het gaat goed met me,maar ik mis het zuiden van het land wel,in Juni kom ik zeker weer die kant op.