Leven in Leeuwarden

Leven in Leeuwarden

De afgelopen dagen ben ik aan het wennen aan het nieuwe leven hier. Ik ben erg blij waar ik nu terecht ben gekomen,maar sinds een paar dagen voel ik ook het gemis van mijn vrienden. Op dit moment mis ik Rotterdam en mijn vrienden bestwel,wat dat betreft heb ik het eventjes moeilijk hier. Maar dit gevoel gaat vast wel over. Ik heb ondertussen een sollicitatiegesprek staan met de Postbank volgende week woensdag,ben benieuwd wat het brengen gaat.

Na de uitslag van de verkiezingen in Amerika was ik eventjes teleurgesteld. Ik ontdekte een nogal negatieve kijk van mezelf hierop terwijl ik begin te begrijpen dat God nog steeds God is en dat Hij nog steeds bepaald wat er gebeurt,Hij is soeverein. Vroeger waren er ook mannen zoals Jozef,Daniel,Jeremia e.d die de bestemming van het land bepaalden en wie zegt dat Obama onbereikbaar is voor God? Ik zet God weer op de juiste plaats en zie het allemaal goedkomen zolang we blijven bidden.

Uw medicijnman.

Uw medicijnman.

Deze ervaring had ik nooit willen missen. Deze ervaring staat op het lijstje van ` dingen-die-ik-in-dit-leven-absoluut-doen-wil`,zoals bijvoorbeeld ook het aaien van een walvis op zee. Vandaag heb ik lekker kunnen tafeltennissen met de jongens, en een van de jongens bleek christen te zijn wat al gauw een interessant gesprek oplevert. Tevens blijkt er ook eentje uit Leeuwarden te komen,net als ik! 😉 Ik ga het wel steeds gezelliger vinden hier,je leert elkaar steeds meer kennen. Het is wel apart om zo`n strak eet-schema te moeten volgen. We waren zojuist echt superblij met ons zakje chips dat we als 22:00 snack kregen. De bami,rode kool en spinazie waren opzich ook best goed te eten. Ik zie wel op tegen de komende 4 dagen. Deze vrijdag en zaterdag moet ik voor 5 minuutjes per keer langskomen. Dat is 5 minuten bezoek tegenover 4 uur autorijden. En dan maandag voor de laatste keer. Ok ok,uiteraard worden mijn kilometers vergoed en verdien ik niet slecht met dit werk,maar toch… Ach,ik geniet in ieder geval enorm en je krijgt hierbinnen sowieso een enorme zin om te leven. Maar dit weekend had ik toch best graag een wijntje willen drinken,wat nu dus nog steeds niet zal kunnen. Het urinesparen is erg grappig. Voor mij is het een soort van competitie. Ik probeer dus zoveel mogelijk flessen op een dag vol te krijgen. En tot nu toe sta ik duidelijk aan kop,haha. Volgens mij ben ik wat dat betreft ook de enigste hier die er zo tegenaan kijkt. Een vriend gaf me de titel `medicine man`en ja,dat klikte meteen. Dus voor degenen die van bijnaampjes houden heet ik voortaan `Nick de Medicijnman` .

Vannacht vond ik best spannend. Want wie zou de nieuwe leider van de wereld worden? Ik zou McCain stemmen,al was het alleen maar omdat hij Pro-life is. Ik voorzie een moralistisch verval tegemoet voor de USA nu Obama de nieuwe president geworden is. (“Obama,nog gefeliciteerd!“) Hij zal uiteraard een aantal goede dingen doen,maar wat God betreft vrees ik vanuit zijn beleid weinig goddelijks te zien voortkomen. Jammer. Spannend is deze tijd in ieder geval! Het is nu alleen nog gissen wie de AntiChrist is hier in Europa. Een vriend van me is verteld dat het Prince Charles zou zijn,en mijn vader dacht even dat het Sarkozy is.(toch pa?) Hmmm. De wereld kan in 1 dag opeens zo anders worden dan we gewend waren. Stel nou dat Obama omgebracht word? Stel dat vanavond een fraude blijkt en hij eruit gezet word? Ok ok,ik ben momenteel inderdaad eindtijdboeken aan het lezen,dus mijn wereldbeeld is weer onderhevig aan die invloeden. 🙂 Wat ik in ieder geval zeker weet is dat Jezus snel terug komt en dat we ons hart klaar moeten maken voor die ontmoeting.

Goed,de zuster roept me zojuist voor een laatste controle. Bye!

“Lieve Heer,een Placebo alstublieft.“

“Lieve Heer,een Placebo alstublieft.“

Dag 2 van de opname is zo ongeveer afgelopen. Vanmorgen om 09:00 kregen we de medicijnen die we blindelings door moesten slikken. Ook de artsen mochten niet kijken wat ze ons in de mond goten. Het voelde in ieder geval als een enkele capsule. Al vrij snel besefte ik dat mijn gebed,en de gebeden van allen die mij bijstaan,niet verhoord was en begon ik mij in lichte staat van ecstase te bevinden. We gingen vanaf dat moment 12 uur lang aan de hartbewaking. Dus tot 21:00 op bed liggen. Het eerste uur werd ieder kwartier een hartfilmpje gemaakt en bloed afgetapt; de tap werkte uitstekend 🙂 Daarna werd ieder dit ieder half uur gechecked en in de middag om het uur. De hele dag moesten we op commando plassen in grote potten,geen druppel urine mocht verloren gaan! Wat ik zei als de zuster vroeg hoe ik me voelde? “Relaxed,mellow,suffig,alsof-je-een-jointje-op-hebt“,tja,het eerste uur was dit wel fijn,maar op een gegeven moment is het best vervelend wanneer je erachter komt dat je al 2 keer dezelfde bladzijde van je boek hebt zitten lezen. Gelukkig voelde ik me na een paar uur weer wat helderder worden. Wat mij betreft is dit medicijn dus afgekeurd. Tenzij je iets zoekt voor het slapen gaan,daar werkt het prima voor. Morgen hoef ik gelukkig niet de hele dag op bed te liggen en kan ik rondlopen,errug lekker. Of ik mij de volgende keer voor 20 dagen zal laten opnemen? Hmm,volgens mij word je dan helemaal gek,maar het valt te proberen 😉

De overgang, de opname.

De overgang, de opname.

Afgelopen zaterdag ben ik overgestapt naar Friesland. Ik vond het nu toch best wel vreemd om mijn huisje te verlaten en echt in Leeuwarden te gaan wonen. De afgelopen maanden kwam ik geregeld een weekend daar logeren,maar dan wist ik dat ik maandag gewoon weer in mijn eigen bedje zou gaan liggen. Nu is dat anders…nu besef ik dat ik hier nu zit en er voorlopig ook niet meer weg ga. Dus tja,ik moet nu echt wennen aan dit idee en ik mis mijn vrienden nu al. Gelukkig is mijn huisje in goede handen terecht gekomen,(Kevin,je weet het he,je mag tot 1 miljoen aan schade veroorzaken 😉 ), en ben ik bij geweldige lieve mensen aangekomen. Alfons en Hanneke van Vliet,en daarbij de rest van de familie die nog in- en dichtbij huis woont. Sowieso wonen 3 kinderen nog in huis,en Ruben komt misschien weer terug in huis wonen. Dat zou helemaal grappig zijn want in eerste instantie zou ik met hem een huisje huren en nu blijkt dat toch nog uit te gaan komen! Ik ben blij met mijn kamertje,Hanneke heeft de kamer geweldig behangen en dezelfde dag hebben ze ook nog een bureautje met stoel voor me verzorgd. Functioneel is de kamer bijna compleet. En nu nog de sfeer-factor verzorgen 😉

Vandaag,tis nu maandag,ben ik vertrokken naar Utrecht om op het Universiteitsterrein een zaal te betrekken waarin ik mij te dienste stel van de wetenschap. Heel nobel van mij,ik hoor het iedereen al denken,dat klopt. Het is heel zwaar om hier t/m donderdag de hele dag verzorgd te worden en ondertussen nog geld te verdienen ook,hehe. Nu kan ik nog lachen,maar morgen dan begint het echt. In de ochtend nemen we een capsule in van een 90mgram zenuwpijnenstiller,juist ja… En dan worden we 12 uur op de hartmonitor gezet en mogen we alleen urineren in een grote appelmoespot. Zometeen krijg ik een canule in mijn arm…zeg maar,een soort van minitap waarmee ze x keer op een dag bloed kunnen tappen. Heerlijk,dracula zou er jaloers van worden,haha. Ik heb hier wel internet,poolbiljart en dvds die ik kan kijken. Maar ik lees liever boeken en ik mis na 1 dag toch al wel de buitenlucht en het wandelen dat hier binnen niet echt geweldig lukt. Ik lig hier in ieder geval met 8 jongens op de zaal en ik zou reserve zijn…. Maar,er is nu al iemand uitgevallen,dus ik ben ingestroomd als vaste kracht. Mooi zo! Ik heb ook al 1 christen ontdekt,een jongen had een Youth Alpha boek bij zich en volgens mij is dat iets christelijks toch? Tis soms maar lastig te ontdekken wie er christen zijn in deze samenleving: je hebt van die overdreven-Ichtusvis-op-de-auto-gristenen en dan heb je ook nog de onzichtbare-undercover-kristenen,twee categorieen die van de Heer houden,maar dat verschillend uiten 🙂 Je krijgt hier trouwens ook gratis harsbehandelingen,want die stickers die ze op je lichaam plakken die krijg je er niet zo makkelijk vanaf getrokken tenzij je de helft van je opperhuis meetrekt. Maar dat mag de pret niet drukken,want als er iets is wat ik altijd in films zag en zelf graag ook wilde,dan was dat wel het hebben van zulke stickers op mijn borstkas. Ik kan nu de hele tijd mijn hart zien kloppen,echt te gek! Oh ja,de zusters zijn ook heel aardig,maar ook vergeetachtig. Dus ik hem mezelf maar gewogen op de weegschaal en dat in het rapport ingevuld…tja,ze was nergens meer te bekennen.

Ik ga nu maar eens rustig proberen te slapen,hoewel ik de afgelopen twee nachten telkens dezelfde droom heb waarin ik mijn huis zie afbranden….hmm 😉 Genoeg gekkigheid voor vandaag,ik ben geweldig blij en hoop dat morgen ook nog te kunnen schrijven…we zullen zien.