Gedachten..

Gedachten..

Ben ondertussen alweer bijna een weekje terug in Nederland.
De hele week voel ik me al apart,alsof ik in een droom leef. Alles om me heen lijkt even zo onecht.
Het enige dat ik weet te doen is te gaan wandelen in het natuurgebied in de buurt en te luisteren naar mijn Vader. Hij bemoedigt me enorm,het zijn fijne tijden waarin Hij me telkens weer verzekerd dat alles goed komt,dat Hij achter me staat en voor me vecht. Ik voel Zijn hart branden voor me en dat maakt dat mijn hart ook nog meer begint te branden voor Hem.
Ik wou dat ik weer even de grond onder mijn voeten kon voelen en zou weten waar ik aan toe ben,maar dat lukt nog niet echt. Het is allemaal gewoon even spannend wat er aan zit te komen.
Binnenkort bel ik weer met het uitzendbureau om te zien wat ze voor me hebben šŸ™‚

Ik sluit mijn ogen…

Ik sluit mijn ogen…

Tis nu alweer bijna 22.00 in de avond,gisteravond 20.00 uur Nederlandse tijd vertrok ik met Jan en MatthiasĀ inĀ het vliegtuig terug naar Nederland. De reis verliep voorspoedig. De zitplaats was ok,de vlucht ging snel,mijn gevoel was goed. Ik zat gezellig naast Jan tijdens deze reis. Het was gezellig tot er een beker cola omviel en ik de lucht in moest springen zodat de cola mijn stoel kon overstromen in plaats van mijn broek šŸ™‚ Ondertussen stroomde de rivier door naar de grond en de koffer die onder mijn stoel stond… Gelukkig viel het allemaal mee met de schade,ik kan er wel om lachen. Dit is typisch iets wat Jan en ik meemaken als we samen zijn.

De afgelopen weken waren een tijd waarin Vader me een hoop heeft verteld door een hoop verschillende mensen heen. En al die verschillende mensen bleken haast hetzelfde tegen me te zeggen,dat was het aparte ervan. God die voor me uit gaat,voor me zorgt,grote plannen heeft,me nooit alleen laat,naar me lacht. Allemaal waarheden over wie Hij is. Dus ik ging bemoedigd en vol hoop op weg naar Nederland,ik had er zin in.
Net nadat ik geland was zette ik mijn telefoongesprek en had ik mijn eerste telefoongesprek.

Nu heb ik al enkele maanden een leuk baantje waardoor God voor me zorgd,ik heb het er enorm naar mijn zin en heb ervaren dat God me die baan gegeven had.

Maar nu had ik dit telefoongesprek,mijn hoofd moe van de reis,en hoorde ik de mevrouw vertellen dat ik `Niet meer hoef te komen werken vanaf deze maandag,er zijn verschuivingen opgetreden binnen het bedrijf en ik ben niet meer nodig,ook al lieten de chefs me vorig jaar nog weten dat ik terug kon komen`.

Eigenlijk schrik ik niet meer van dit soort dingen,ik kan er ergens wel om lachen. Het is kennelijk weer tijd voor iets anders,ook al weet ik echt niet waar ik nu weer terecht ga komen. Ik vind het ook bestwel weer moeilijk om dit los te laten en verder te gaan,dat loslaten blijft spanning geven. Maar vreugde helpt me om verder te trekken met Jezus naast me.
Dussss….
Terug in Nederland,
Zonder baan,
Maar mƩt Jezus Ʃn een geweldige toekomst!

Ik sluiten mijn ogen en blijf dicht bijĀ Hem…(what else can I do?)

Amerika update 2010

Amerika update 2010

Vandaag is Reida naar huis gegaan. De eerste van onze groep die is vertrokken.

Dat vond ik niet zo leuk,maar tja,afscheid nemen is nooit echt leuk.

Gekkig gevoel dat ze nu in de lucht vliegt terwijl ik hier op aarde zit.

Afgelopen dagen zijn we uit eten geweest in ` the Cheesecake Factory`. Dat was echt heel leuk. Ze hadden ons al gezegd dat we een groot bord met eten zouden krijgen en dat was het ook echt! Zoveel eten dat veel van ons het hebben meegenomen naar huis in de ` doggy-bag` . Ze verkopen daar dus ook heel veel soorten taarten,die zijn ook echt helemaal geweldig.

Ik voel me hier na al die jaren nog steeds helemaal thuis. Ik verbaas me er soms over dat ik dan gewoon 5 uur lang in die gebedsruimte zit en loop zonder dat het verveeld.

Ik heb ook weleens mindere tijden,maar grotendeels is dit als zuurstof voor mijn geest.

Maar allemaal dankzij Jezus,want zonder Zijn Geest zou ik hier snel wegrennen denk ik,haha.

In Nederland wil God ook huizen van gebed bouwen,ik vind het zo bijzonder dat ik daar onderdeel van mag zijn,dat heeft altijd al in mijn hart geleefd en ik merk dat het moment steeds dichterbij komt dat dat zichtbaar gaat worden.

Ik zie hier ook heel veel initiatieven die te maken hebben met adoptie,pleegkinderen,wezen,gehandicaptenā€¦dat raakt mijn hart en ik merk dat ik eigenlijk helemaal niet wil trouwen en dan begin met mijn eerste kindje en dan jaren moet wachten op nog meer kinderen. Het liefst wil ik trouwen en dan meteen 3 kinderen in huis hebben rondlopen. Dat heb ik waarschijnlijk van mijn ouders meegekregen ofzo,haha. Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen ` alleen` te leven ofzo,ik voel me ook enorm gezegend met de familie waar ik woonā€¦mensen dachten dat het zwaar voor me zou zijn,maar het blijkt dat ik ze gewoon mis nu ik hier in Amerika zit.

En ik mis mijn echte familie ook,ik ben zo blij dat ze allemaal voor Jezus leven,dat is superbijzonder,ik wil voor 2010 zien hoe we dichter naar elkaar toe groeien. Dat betekent misschien niet dat we elkaar vaker zien,maar wel dat onze harten elkaar vrijer kunnen liefhebben. Van vader naar kinderen,van kinderen naar moeder,etc etc. Daar is familie toch voor? Om elkaar te bemoedigen,te geloven in elkaar,elkaar te dragen enzo.

Zometeen kom ik weer terug in Nederland,met ook weer allemaal uitdagingkjes voor me. Vooral op het financiele vlak,met een Rotterdams bestuur dat me verplicht mijn huis te renoveren voor duizenden euro`sā€¦

Het was cool dat ik een onbekende vrouw tegenkwam op de conferentie waarmee ik in gesprek kwam en ze had het idƩe dat ik in een financieel drama zat of begon te komen.

Daar kon ik haar gelijk in geven,daar zat ik al een beetje in.

Maar ze zag ook hoe Jezus naast me wandelde en een rugzak droeg.

In die rugzak zat alles wat ik nodig heb voor de reis die ik in dit leven maak.

Dat was heel bemoedigend om te horen.

Ik maak me ook geen zorgen over dit process,het helpt me om Hem te leren vertrouwen en ik weet dat het helemaal goed komtā€¦ik vind het helemaal aardig van God dat Hij dit zegt tegen die mevrouw.

Maar liever geld in overvloed dan geldgebrek. Ieder seizoen kent gelukkig zijn einde.

Gebedsverzoek: ik zou graag net zo`n baard willen hebben als mijn vader,maar hij heeft bruin haar en ik blondā€¦ik hoop dat het mogelijk word voor me om er toch een te krijgen die net zo mooi staat.

Nog een weekje

Nog een weekje

Nog een weekje en dan vertrekken we alweer. Veel heb ik niet geschreven,tja,dat is een beetje te verwachten als je me een beetje kent. Maar het is gewoon ook echt een druk-achtig,en tegelijkertijd kom ik tot rust bij God. Raar kan dat voelen.
Op God-tv is trouwens te volgen wat er gebeurt hier tijdens de awakenings avonden.
Mensen worden elke avond genezen,echt geweldige genezingen,en ook via televisie worden mensen aangeraakt door God. De afgelopen dagen ben ik gewoon weer lekker naar de prayerroom geweest en heb ik ook weer wat mensen ontmoet van jaren geleden. Gisteren ontmoette ik zelfs een oudere man die ik 5 jaar geleden hier ontmoet had,hij zei me toen om een bepaald boek te lezen. Gisteren moest ik opeens de hele tijd aan hem denken,en wat denk je?,die avond kom en ik hem tegen en zegti ie me: where have you been? Echt grappig,hij heeft voor mij en Matthias gebeden en we hebben een goede tijd gehad. Hij is zo`n oude vader in het geloof. Heel bijzonder was die ontmoeting. Met Jan en de meiden is het erg gezellig hier,en de mensen bij wie we slapen zijn ook echt superlief. Ook al hebben ze niet veel,toch willen ze ons het beste geven van wat ze hebben.
Ik slaap elke dag op de bank,dat lijkt comfortabel,maar hij is wat kort,dus mijn rug verzet zich soms wat: Maar,dan laat ik gewoon weer bidden voor genezing,haha.

Op de website van Jan staan wat foto`s en andere stukjes van hem,dat geeft een wat beter plaatje van ons verblijf hier.
Het weer is hier echt heel koud,en er ligt op plekken gewoon meer dan een halve meter sneeuw,echt niet normaal meer.
Vandaag vieren we de verjaardag van Sander en gaan we als groep uit eten,dat word vast heel gezellig.

Ik ga weer verder met koffie drinken šŸ™‚ ,een kleine koffie die nog steeds groter is dan een grote koffie in Nederland,zo hoort het.

Back in the USA

Back in the USA

Hoi mensen!

Het is weer zover. Ik ben weer eens in Amerika. De derde keer alweer,wat ben ik toch eigenlijk een wereldreiziger šŸ™‚

De reis was zoals gewoonlijk zo`n 24 uur lang en ik was een beetje aan het klagen over het vliegtuig dat we hadden.

Ik had me ingesteld op het kijken van een leuke film op mijn prive-schermpje,maar er waren maar enkele schermen in het looppad en het vliegtuig was echt klein!

Dit was het formaat dat je krijgt als je een binnenlandse vlucht neemt in Amerika.

En als klap op de vuurpijl kon mijn stoel niet naar achteren!

Ach ja,zo erg is het ook weer nietā€¦..Als de terugweg maar BETER is šŸ˜‰

We hebben dus van Amsterdam naar Philadelphia gevlogen en vandaar naar Kansas City.

We zijn met een groepje van 7 op reis gegaan en een van de meiden,Reida,die vloog apart en kwam vast te zitten ergens in Amerika vanwege een sneeuwstorm. Dus we kwamen met zijn 6-en aan en het was echt enorm koud en enorm veel sneeuw!

Wow,in Nederland lag veel,maar hier ligt nog veel meer.

Het was geweldig om afgehaald te worden door vrienden van vrienden en een slaapplaats te hebben.

We slapen dus in een appartement van vrienden,Jake en Michelle,ze hebben 2 slaapkamers en momenteel slapen we daar met 12 mensen!!

Elke dag moet ik denken aan de Poolse gemeenschap in Rotterdam; die slapen ook met zijn 10-en op 1 kamer,haha. We dachten dat iedereen van onze groep ergens anders zou gaan slapen,maaaaarā€¦..

Dan moet er wel een ` ergens anders` zijn,en dat hebben we nog even nietā€¦.

Dus het is een gezellige boel en Jake en Michelle zeggen het prima te vindenā€¦Ongelooflijk hoe gastvrij mensen toch kunnen zijn. Soms denk ik weleens dat dat in Amerika meer is dan in Nederland.

Met wie ben ik hier? Ok,ik zal even een plaatje schetsen van de personages in dit verhaal:

De amerikaanse spelers:

Jake,Michelle en baby Abby: Onze hosts,vorig jaar hebben Jan en ik bij hen geslapen,ze zijn echt supergezellig,jong en Amerikaans.

Nelly: Een vriendin van Jake en Michelle uit Rusland die een tijd bij hen in huis woont. Een apart vrouwtje die de gewoonte heeft om thee te gaan zetten en ondertussen de badkamer in beslag neemt waardoor het risico op file-vorming toeneemt met 12 mensen en 1 wc. We weten op dit moment ook niet wat ze nou precies allemaal doet in die badkamer,ze lijkt er in ieder geval thee te drinken. Maar ze is wel leuk hoorā€¦en ze hapt heel snel,dus de grappen van Jan komen goed tot hun recht šŸ˜›

Sharon: De Nanny van Jake en Michelle,ik weet niet of ze al bij ons slaapt,maar ze is wel deel van de huisgroep.

De spelers uit het Hoge Noorden:

Sander,Nynke,Henrike: Vrienden uit Friesland,die ik langzaamaan steeds beter leer kennen,ze zijn echt geweldig.

Matthias: Leeft ook in het hoge noorden maar is ongeveer gelijktijdig met mij verhuist vanuit Apeldoorn daarnaartoe. Ben blij dat we elkaar hebben,we zitten in dezelfde Friese boot.

Reida: Een meisje uit Zwolle die weer via via mee op reis is gekomen. Ik kende haar nog niet,dus dat is in ontwikkeling. Tot nu toe kan ik zeggen dat ze een soort van kunstacademie-meisje is. Dat betekent het volgende: ze lijkt soms van een andere planeet te komen. (een vriendin van me,Inge,is ook zo`n uniek schepsel)

Mensen,dat bedoel ik 100% positief,ik vind het geweldig!

Spelers vanuit het zuiden,Rotterdam:

Jan: Tja,Jan is mijn reis- en levensgenoot,we kennen elkaar al heel lang en ik zei deze week nog tegen hem: “Jan,als je een meisje was dan zou ik met je trouwen,, Haha,zo geweldig vind ik onze vriendschap.

Ikzelf,Nick: Ik ben degene die deze blog schrijft en verlang het liefst helemaalĀ  1 te zijn met Jezus in alles dat ik ben en doe. Ik speel gitaar,schrijf,zing,dans,maak grappen,houd enorm van Vanilla Chai Latte,Starbucks en Burrito`s.

Dit is het clubje van mensen waar ik het dichtst bij sta momenteel. Daar zullen ongetwijfeld mensen aan toegevoegd worden,maar dat zie ik dan wel weer.

De Conferentie!! OneThing KC 2009!!

De afgelopen dagen hebben we een conferentie van 4 dagen gehad die duurde tot 31 december middernacht.

Een woord: ONGELOOFELIJK.

Niet alleen mijn wereld werd op zijn kop gezet,maar ook nog die van duizenden andere jongeren die er waren.

Er werden 20.000 mensen verwacht maar dat werden er al snel 32.000!!

Allemaal wilden we 1 ding en dat is kijken naar Jezus en Hem ontmoeten.

Een opsomming van wat er allemaal gebeurde:

– honderden mensen zijn gedoopt,ze hadden een doopbad naast hetĀ podium en in de avond konden jongeren zich laten dopen,voor mij 1 van de hoogtepunten.

– Honderden genezingen. Van het verdwijnen van tumoren,tot het genezen van scorliose,mensen die uit de rolstoel komen,jarenlange pijnen die verdwijnen,astma datĀ geneestĀ etc etc.

– Honderden bevrijdingen van duisternis dat mensen gevangen hield.

– En duizenden mensen die vervuld zijn met het Leven van Gods Geest.

Ik ben nog niet eerder op een plek geweest waar ik dit in zulke grote aantallen heb zien en horen gebeuren.

En het toffe is dat God niet meer stoppen zal maar over heel de wereld meer en meer gaat uitstorten van Zijn Geest.

Afgelopen jaar zijn er diverse uitstortingen geweest op plaatsen in de wereld,en God heeft gesproken dat dat gaat toenemen en vanaf nu 2010 gaan we geweldige dingen meemaken. En het coole is: Het is voor iedereen die het wil ontvangen!! Een voorwaarde (vooral voor Nederlanders): Breek met je religieuziteit en begin ` relatie` te hebben met Jezus zoals Hij werkelijk is.

Geloof me,religie staat lijnrecht tegenover relatie. En als je dit leest en denkt dat dat niet voor jouw geld,dannnnā€¦..is dat JUIST wel het geval,haha.

Heftig dus allemaal.

Mijn tijd deze dagen was heel bijzonder. Ik weet nog goed dat ik koos om niet te gaan reizen maar dat op een vroege ochtend om 05:30 Jezus opeens tegen me zei dat het het goed is om toch te gaan. Dus hey!! Daar zeg ik geen nee tegen.

Deze blog is mijn eerste indruk van de afgelopen dagen,ik moet mijn dagboek nog vol gaan schrijven met mijn belevenissen.

Fase 2:

Ok,fase 2 is nu begonnen,2010 is aangebroken,een andere tijd,een nieuw seizoen: Nee mensen,dat is geen Amerikaanse gehype van me,dat geld voor ons allemaal.

Ik heb de conferentie gehad en begin nu aan de volgende 2 weken. Ik zou niet weten wat ik nog allemaal ga meemaken,ik durf ook niet te garanderen dat ik veel zal schrijvenā€¦Maar achā€¦.

misschien durf ik dat welā€¦

ja,ik zal af en toe wat schrijven (speciaal voor jullie,mam en pap,en Patricia) šŸ˜‰

Ik ben benieuwd hoe het nu met mijn cavia is,Fozzy. Ik heb hem toch maar moeten achter laten in Frieslandā€¦ik hoorde van huisgenootjes dat ze hem misschien op wilden eten met kerstā€¦.(pinkt een traantje weg)

Goed,Fozzy,ik zie je snel weer.

Ik hou van je.

Nick