Hoi mensen!
Het is weer zover. Ik ben weer eens in Amerika. De derde keer alweer,wat ben ik toch eigenlijk een wereldreiziger 🙂
De reis was zoals gewoonlijk zo`n 24 uur lang en ik was een beetje aan het klagen over het vliegtuig dat we hadden.
Ik had me ingesteld op het kijken van een leuke film op mijn prive-schermpje,maar er waren maar enkele schermen in het looppad en het vliegtuig was echt klein!
Dit was het formaat dat je krijgt als je een binnenlandse vlucht neemt in Amerika.
En als klap op de vuurpijl kon mijn stoel niet naar achteren!
Ach ja,zo erg is het ook weer niet…..Als de terugweg maar BETER is 😉
We hebben dus van Amsterdam naar Philadelphia gevlogen en vandaar naar Kansas City.
We zijn met een groepje van 7 op reis gegaan en een van de meiden,Reida,die vloog apart en kwam vast te zitten ergens in Amerika vanwege een sneeuwstorm. Dus we kwamen met zijn 6-en aan en het was echt enorm koud en enorm veel sneeuw!
Wow,in Nederland lag veel,maar hier ligt nog veel meer.
Het was geweldig om afgehaald te worden door vrienden van vrienden en een slaapplaats te hebben.
We slapen dus in een appartement van vrienden,Jake en Michelle,ze hebben 2 slaapkamers en momenteel slapen we daar met 12 mensen!!
Elke dag moet ik denken aan de Poolse gemeenschap in Rotterdam; die slapen ook met zijn 10-en op 1 kamer,haha. We dachten dat iedereen van onze groep ergens anders zou gaan slapen,maaaaar…..
Dan moet er wel een ` ergens anders` zijn,en dat hebben we nog even niet….
Dus het is een gezellige boel en Jake en Michelle zeggen het prima te vinden…Ongelooflijk hoe gastvrij mensen toch kunnen zijn. Soms denk ik weleens dat dat in Amerika meer is dan in Nederland.
Met wie ben ik hier? Ok,ik zal even een plaatje schetsen van de personages in dit verhaal:
De amerikaanse spelers:
Jake,Michelle en baby Abby: Onze hosts,vorig jaar hebben Jan en ik bij hen geslapen,ze zijn echt supergezellig,jong en Amerikaans.
Nelly: Een vriendin van Jake en Michelle uit Rusland die een tijd bij hen in huis woont. Een apart vrouwtje die de gewoonte heeft om thee te gaan zetten en ondertussen de badkamer in beslag neemt waardoor het risico op file-vorming toeneemt met 12 mensen en 1 wc. We weten op dit moment ook niet wat ze nou precies allemaal doet in die badkamer,ze lijkt er in ieder geval thee te drinken. Maar ze is wel leuk hoor…en ze hapt heel snel,dus de grappen van Jan komen goed tot hun recht 😛
Sharon: De Nanny van Jake en Michelle,ik weet niet of ze al bij ons slaapt,maar ze is wel deel van de huisgroep.
De spelers uit het Hoge Noorden:
Sander,Nynke,Henrike: Vrienden uit Friesland,die ik langzaamaan steeds beter leer kennen,ze zijn echt geweldig.
Matthias: Leeft ook in het hoge noorden maar is ongeveer gelijktijdig met mij verhuist vanuit Apeldoorn daarnaartoe. Ben blij dat we elkaar hebben,we zitten in dezelfde Friese boot.
Reida: Een meisje uit Zwolle die weer via via mee op reis is gekomen. Ik kende haar nog niet,dus dat is in ontwikkeling. Tot nu toe kan ik zeggen dat ze een soort van kunstacademie-meisje is. Dat betekent het volgende: ze lijkt soms van een andere planeet te komen. (een vriendin van me,Inge,is ook zo`n uniek schepsel)
Mensen,dat bedoel ik 100% positief,ik vind het geweldig!
Spelers vanuit het zuiden,Rotterdam:
Jan: Tja,Jan is mijn reis- en levensgenoot,we kennen elkaar al heel lang en ik zei deze week nog tegen hem: “Jan,als je een meisje was dan zou ik met je trouwen,, Haha,zo geweldig vind ik onze vriendschap.
Ikzelf,Nick: Ik ben degene die deze blog schrijft en verlang het liefst helemaal 1 te zijn met Jezus in alles dat ik ben en doe. Ik speel gitaar,schrijf,zing,dans,maak grappen,houd enorm van Vanilla Chai Latte,Starbucks en Burrito`s.
Dit is het clubje van mensen waar ik het dichtst bij sta momenteel. Daar zullen ongetwijfeld mensen aan toegevoegd worden,maar dat zie ik dan wel weer.
De Conferentie!! OneThing KC 2009!!
De afgelopen dagen hebben we een conferentie van 4 dagen gehad die duurde tot 31 december middernacht.
Een woord: ONGELOOFELIJK.
Niet alleen mijn wereld werd op zijn kop gezet,maar ook nog die van duizenden andere jongeren die er waren.
Er werden 20.000 mensen verwacht maar dat werden er al snel 32.000!!
Allemaal wilden we 1 ding en dat is kijken naar Jezus en Hem ontmoeten.
Een opsomming van wat er allemaal gebeurde:
– honderden mensen zijn gedoopt,ze hadden een doopbad naast het podium en in de avond konden jongeren zich laten dopen,voor mij 1 van de hoogtepunten.
– Honderden genezingen. Van het verdwijnen van tumoren,tot het genezen van scorliose,mensen die uit de rolstoel komen,jarenlange pijnen die verdwijnen,astma dat geneest etc etc.
– Honderden bevrijdingen van duisternis dat mensen gevangen hield.
– En duizenden mensen die vervuld zijn met het Leven van Gods Geest.
Ik ben nog niet eerder op een plek geweest waar ik dit in zulke grote aantallen heb zien en horen gebeuren.
En het toffe is dat God niet meer stoppen zal maar over heel de wereld meer en meer gaat uitstorten van Zijn Geest.
Afgelopen jaar zijn er diverse uitstortingen geweest op plaatsen in de wereld,en God heeft gesproken dat dat gaat toenemen en vanaf nu 2010 gaan we geweldige dingen meemaken. En het coole is: Het is voor iedereen die het wil ontvangen!! Een voorwaarde (vooral voor Nederlanders): Breek met je religieuziteit en begin ` relatie` te hebben met Jezus zoals Hij werkelijk is.
Geloof me,religie staat lijnrecht tegenover relatie. En als je dit leest en denkt dat dat niet voor jouw geld,dannnn…..is dat JUIST wel het geval,haha.
Heftig dus allemaal.
Mijn tijd deze dagen was heel bijzonder. Ik weet nog goed dat ik koos om niet te gaan reizen maar dat op een vroege ochtend om 05:30 Jezus opeens tegen me zei dat het het goed is om toch te gaan. Dus hey!! Daar zeg ik geen nee tegen.
Deze blog is mijn eerste indruk van de afgelopen dagen,ik moet mijn dagboek nog vol gaan schrijven met mijn belevenissen.
Fase 2:
Ok,fase 2 is nu begonnen,2010 is aangebroken,een andere tijd,een nieuw seizoen: Nee mensen,dat is geen Amerikaanse gehype van me,dat geld voor ons allemaal.
Ik heb de conferentie gehad en begin nu aan de volgende 2 weken. Ik zou niet weten wat ik nog allemaal ga meemaken,ik durf ook niet te garanderen dat ik veel zal schrijven…Maar ach….
misschien durf ik dat wel…
ja,ik zal af en toe wat schrijven (speciaal voor jullie,mam en pap,en Patricia) 😉
Ik ben benieuwd hoe het nu met mijn cavia is,Fozzy. Ik heb hem toch maar moeten achter laten in Friesland…ik hoorde van huisgenootjes dat ze hem misschien op wilden eten met kerst….(pinkt een traantje weg)
Goed,Fozzy,ik zie je snel weer.
Ik hou van je.
Nick
Recente reacties