Vandaag is Reida naar huis gegaan. De eerste van onze groep die is vertrokken.
Dat vond ik niet zo leuk,maar tja,afscheid nemen is nooit echt leuk.
Gekkig gevoel dat ze nu in de lucht vliegt terwijl ik hier op aarde zit.
Afgelopen dagen zijn we uit eten geweest in ` the Cheesecake Factory`. Dat was echt heel leuk. Ze hadden ons al gezegd dat we een groot bord met eten zouden krijgen en dat was het ook echt! Zoveel eten dat veel van ons het hebben meegenomen naar huis in de ` doggy-bag` . Ze verkopen daar dus ook heel veel soorten taarten,die zijn ook echt helemaal geweldig.
Ik voel me hier na al die jaren nog steeds helemaal thuis. Ik verbaas me er soms over dat ik dan gewoon 5 uur lang in die gebedsruimte zit en loop zonder dat het verveeld.
Ik heb ook weleens mindere tijden,maar grotendeels is dit als zuurstof voor mijn geest.
Maar allemaal dankzij Jezus,want zonder Zijn Geest zou ik hier snel wegrennen denk ik,haha.
In Nederland wil God ook huizen van gebed bouwen,ik vind het zo bijzonder dat ik daar onderdeel van mag zijn,dat heeft altijd al in mijn hart geleefd en ik merk dat het moment steeds dichterbij komt dat dat zichtbaar gaat worden.
Ik zie hier ook heel veel initiatieven die te maken hebben met adoptie,pleegkinderen,wezen,gehandicapten…dat raakt mijn hart en ik merk dat ik eigenlijk helemaal niet wil trouwen en dan begin met mijn eerste kindje en dan jaren moet wachten op nog meer kinderen. Het liefst wil ik trouwen en dan meteen 3 kinderen in huis hebben rondlopen. Dat heb ik waarschijnlijk van mijn ouders meegekregen ofzo,haha. Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen ` alleen` te leven ofzo,ik voel me ook enorm gezegend met de familie waar ik woon…mensen dachten dat het zwaar voor me zou zijn,maar het blijkt dat ik ze gewoon mis nu ik hier in Amerika zit.
En ik mis mijn echte familie ook,ik ben zo blij dat ze allemaal voor Jezus leven,dat is superbijzonder,ik wil voor 2010 zien hoe we dichter naar elkaar toe groeien. Dat betekent misschien niet dat we elkaar vaker zien,maar wel dat onze harten elkaar vrijer kunnen liefhebben. Van vader naar kinderen,van kinderen naar moeder,etc etc. Daar is familie toch voor? Om elkaar te bemoedigen,te geloven in elkaar,elkaar te dragen enzo.
Zometeen kom ik weer terug in Nederland,met ook weer allemaal uitdagingkjes voor me. Vooral op het financiele vlak,met een Rotterdams bestuur dat me verplicht mijn huis te renoveren voor duizenden euro`s…
Het was cool dat ik een onbekende vrouw tegenkwam op de conferentie waarmee ik in gesprek kwam en ze had het idée dat ik in een financieel drama zat of begon te komen.
Daar kon ik haar gelijk in geven,daar zat ik al een beetje in.
Maar ze zag ook hoe Jezus naast me wandelde en een rugzak droeg.
In die rugzak zat alles wat ik nodig heb voor de reis die ik in dit leven maak.
Dat was heel bemoedigend om te horen.
Ik maak me ook geen zorgen over dit process,het helpt me om Hem te leren vertrouwen en ik weet dat het helemaal goed komt…ik vind het helemaal aardig van God dat Hij dit zegt tegen die mevrouw.
Maar liever geld in overvloed dan geldgebrek. Ieder seizoen kent gelukkig zijn einde.
Gebedsverzoek: ik zou graag net zo`n baard willen hebben als mijn vader,maar hij heeft bruin haar en ik blond…ik hoop dat het mogelijk word voor me om er toch een te krijgen die net zo mooi staat.
Recente reacties