De afgelopen dagen mocht ik er weer heen: het Soul Survivor festival.
Al meer dan 10 jaar is het de plek waar ik het liefste ben. Op dit moment bestaat het alweer 20 jaar in Nederland!
Ik weet nog goed hoe het voelde toen ik er voor het eerst was. Het was toen nog in een sporthal in Arnhem. Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe het voelde toen ik met een oproep naar voren ging en mensen voor me baden en ik lange tijd op de grond lag in de glorie.
Ik herinner me nog goed hoe geweldig het voelde om Tim Hughes aanbidding te zien leiden en hem voor het eerst ”Light of the world" te horen zingen. Mijn leven werd getransformeerd door die momenten.

Daniel Hoogteijling was een van de leiders en mijn grote voorbeeld. Vandaag besefte ik me waarom van al die geweldige leiders hij mij het meeste wist te raken. Als hij iets vertelde dan ging het eigenlijk altijd over vriendschap met God. Ik zag hem vertellen over een God die emoties had, een God die genieten kan van mensen, een God die verliefd op ons is. Ik zag hoe zijn hart overstroomde en hij er emotioneel van werd. Zijn boodschappen waren niet hoogdravend over de geestelijke wereld, wonderen, profetieën en dergelijke. Zijn boodschap had een eenvoudigheid waar ik uren naar kon luisteren. Als hij ging bidden voor mensen dan zag ik Jezus het hart van mensen vastpakken. Hij is een van de mensen geweest die mijn reis met Jezus enorm beïnvloed heeft. En ik wilde zijn zoals hij…

Nu, jaren later, bevind ik mezelf nog steeds op dit festival. Het festival heeft me altijd een thuisgevoel gegeven. Veel vrienden en leiders zijn verder getrokken, maar ik kon dat niet. Ik kan dat nog steeds niet. Een aantal jaren heb ik ministry mogen doen, heb ik mogen zien hoe kleine versies van mijzelf door gebed op de grond in de glorie kwamen te liggen. Ik heb mogen zien hoe levens van anderen getransformeerd werden. En ieder jaar wist God mijn hart ook altijd weer dieper en dieper te raken.

Nu bevind ik me voor het 2e jaar op de plek van Coördinator Gebedstent. Opeens ben ik een van de mensen die anderen mag inspireren op het festival. Opeens krijg ik een tent van 10 x 10 in handen en mag ik ermee doen wat in mijn hart leeft en het is een droom die uitkomt! Ik vind mezelf geen geweldige coordinator, ik vind mezelf meer een soort chaoot. En ik vind mezelf geen expert op het gebied van gebed, maar praten met Jezus is wel wat ik het allerliefste doe in mijn leven.

Jarenlang heb ik meegelopen in de gebedswereld, ben ik deel geweest van gebedshuizen, ben ik een half jaar op stage in IHOP Kansas city geweest, maar toch kon ik er niet de vervulling vinden die ik zocht. Voor mij voelde het vaak nog alsof ik als bidder God moest overtuigen van dingen die Hij zou moeten doen. Terwijl ik meer geloof dat God door gebed ons wil overtuigen van wat er in Zijn hart en gedachten leeft. Op die manier gaan we meer en meer denken en voelen zoals Hij en stroomt Hij door ons hart heen als we bidden, als we zingen, als we werken, feesten, studeren en het leven beleven. Ik ben geen voorbidder zoals sommige mensen om me heen zijn. Zij die altijd lekker proclameren, ernstig kunnen kijken, het uitroepen naar God en niet rusten voordat ze de doorbraak ervaren die ze willen zien. Ik kan intens genieten van die momenten, begrijp me goed, ik ben een lam, maar ik hou ontzettend veel van de momenten waarop we schreeuwen als leeuwen! Maar soms kan het me weleens onzeker maken. Soms bespringt onzekerheid me weleens als ik achter mijn naam zie staan dat ik een gebedstent leid… En toch weet Jezus me dan weer op te bemoedigen:

”Nick, je bent Mijn vriend, je kiest voor Mijn hart, en dat is het meest krachtige dat je doen kan met je leven. Soms huil je met Mij. Soms lach je met Mij. Soms schreeuw je het met Mij uit. En soms ben je stil met Mij. Je diepste verlangen is om Mijn hart te kennen en om iemand te zijn waar Ik mij thuis bij mag voelen. En dat is voor mij kostbaarder dan alle gebedstechnieken die mensen zouden kunnen toepassen. Wat heb je aan een open hemel, als je hart gesloten is? Wat heb je aan een doorbraak als je eigen hart nog niet opengebroken is? Zonder liefde, zonder vriendschap met Mij, zonder relatie van hart tot hart is alle moeite die mensen doen uiteindelijk niets waard.”

Op dit soort momenten, die ik vaak heb als ik in het bos loop, breekt mijn hart en lopen tranen van dankbaarheid over mijn wangen: “Jezus, Je kent mij echt. Je ziet mij als Nick en niet als een werknemer.“ Dat geeft me de moed om me te durven geven aan zo`n gebedstent. Dat maakt dat ik trots durf te zijn op wat ik met mijn team creëren mag op zo`n festival. Het is een plek van vriendschap met God, een plek waar mensen mogen zijn. Het is een plek waar je Jezus mag horen zeggen dat je goed bent zoals je bent en waar je mag leren praten met Hem.

Een generatie jongeren helpen om vriendschap met God te krijgen van hart tot hart. Dat is de droom van mijn leven. En dat stukje mocht ik op Soul Survivor delen. Het is spannend, kwetsbaar, kost energie, geld, tijd, maar ik zou niet anders willen dan dit te mogen doen tot ik stadions vol zie met mensen die begonnen zijn aan de reis van vriendschap met Jezus.

Dit afgelopen festival was in zijn geheel helemaal te gek en heb ik in de gebedstent onwijs mooie momenten van aanbidding gehad, van rust, van gebed, van genieten, van slapen 😉 Ik heb mogen zien hoe mensen Jezus diep ontmoeten, hoe ze mochten ervaren dat ze uren achter elkaar mochten liggen op de bank zonder iets te hoeven doen. Ik heb sprekers uit het land binnen mogen zien komen en vol vuur mogen zien vertrekken. Wauw, als het zou mogen, dan doe ik het volgend jaar weer. En als dat niet zou mogen dan duikt er ongetwijfeld ergens anders een tent op waarin ik mensen weer mag helpen om te ontdekken wat vriendschap met God is. Ik heb niet veel ambities in mijn leven, maar dit is er een van!

Vriendschap met God ervaren werkt het beste in een cultuur van vriendschap, en dat heb ik mogen ervaren in het team waarmee ik werkte. Stuk voor stuk zijn zij vrienden die mijn hart kennen en waarvan ik hun hart ken. Ik vraag ze niet om mij te helpen vanwege hun kwaliteiten, maar vanwege hun harten. Vaak als ik aan hen denk dan voel ik me zo klein worden. Dan vraag ik me af waarom zulke talentvolle amazing mensen met mij zouden willen werken, met een chaoot die vriendschap met Jezus als hoofddoel heeft?! En dan herinner ik me weer dat wat Jezus tegen mij zei ook geld voor hun gedachtes over mij: ”Nick, het gaat ons om wie je bent, en niet om wat je doet”.
Ik ben zo onwijs dankbaar dat ik mijn leven met dit team mag beleven. En ik ben onwijs dankbaar dat ik dat ook binnen het team van Soul Survivor mag ervaren, een beweging met vriendschap als basis.

“Het gaat om wie je bent, om jouw hart, en niet om wat je doet“ #Jezus #SoulSurvivor #mijzelf #glorie


Please follow and like us: