Het is nu donderdagochtend en we hebben net 3 dagen van vasten achter de rug. Wat is het toch lekker om weer te kunnen eten.
Jan en ik hebben het erg naar ons zin. Ik heb eigenlijk niet veel te schrijven. Veel verschillende dingen heb ik ook niet echt meegemaakt. Het schema van de afgelopen dagen was eigenlijk hetzelfde elke dag:  Opstaan,om 10:00 in de prayerroom zijn,tussendoor even wandelen,naar de prayerroom en om 22:00 weer naar huis,haha. Het is soms wel wat droog en moeilijk,maar het is het waard om aan Zijn voeten te zitten en te luisteren naar Hem.
Tis haast net als 4 jaar geleden,tis alleen wel 6 keer zo druk geworden. Toen kon je kiezen waar je ging zitten,nu geven de videoschermen zelfs aan dat je plaats moet maken zodat iedereen een plaatsje vinden kan. Ik vind het tof om te weten dat God dit over heel de wereld aan het opbouwen is. Ik zie al vele verschillende expressies daarvan opkomen die stuk voor stuk  hun eigen identiteit hebben. Geweldig,ik zou haast niet weten welke ik zou moeten kiezen als ik kiezen kon! Nu ik hier weer ben in IHOP besef ik dat deze plaats toch wel een speciale plaats in mijn hart heeft. Wat ik hier zie leven gaat over de hele wereld leven,en dan bedoel ik de geest van gebed & aanbidding die hier leeft en de intensiteit waarmee iedereen achter Jezus aan gaat. Ik ben benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen in Nederland. Ik zie al diverse huizen van gebed ontstaan en in Amsterdam is gebeuren mooie dingen in het huis van gebed. Ik word echt enthousiast als ik me bedenk dat God dit ook in Leeuwarden aan het bouwen is. Het liefst zou ik hier in Kansas City blijven,of had ik gewoon nog in Rotterdam gezeten in het huis van gebed waar ik heen ging,het had me niks uitgemaakt of ik daar met 10 mensen of in mijn eentje zat,dit is wat ik met mijn leven wil doen.. En toch,toch zegt God dan tegen me om te stoppen in Rotterdam en te verhuizen naar Friesland(?!?) Tja,ik zou het graag willen snappen,maar God doet wat Hij wil. Ergens ben ik blij dat ik het allemaal niet zo begrijp 🙂
Tegelijkertijd heeft God me sinds mijn verhuizing naar Friesland echt laten weten wie ik ben en waarvoor Hij me geschapen heeft,daar kan ik niet meer aan twijfelen. Stel je voor,nog even,en dan ben ik full-time die dingen aan het doen die werkelijk in mijn hart leven….ik weet niet wat ik leuker vind: het uitzien naar die tijd,of het daadwerkelijk gaan beleven van die tijd 🙂 Het lijkt soms haast te mooi om waar te zijn. Wat is het toch altijd een worsteling om te geloven wat God tegen je zegt,waarschijnlijk omdat het te `mooi lijkt om waar te zijn`,alsof het een droom is. Ik zie het voor me hoe we dan hier in Nederland en Europa met tienduizenden jongeren samen God zoeken,bidden,vasten,nee zeggen tegen entertainment,onze gesprekken gaan over Jezus,we onszelf door Hem laten definieren,het leven leven zoals de bergrede beschrijft,en dat dan Dag en Nacht!!! Wow,hier wil ik mijn leven voor geven.
In Amerika lijken ze altijd wat voor te lopen,wat dit betreft in ieder geval. Ze beseffen dat het nodig is om ons voor te bereiden op de storm die komen gaat,de oordelen die komen gaan,de antichrist die zich zal gaan openbaren binnen nu en zo`n 3o jaar,en de opwekking die komen gaat… Ik besef dat wij dit des te meer nodig hebben in Europa,want wij zitten waarschijnlijk midden in zijn koninkrijk en zullen des te meer voorbereid moeten zijn op de druk die komen gaat. Het is spannend allemaal. Ik verlang er in ieder geval naar om mijn generatie voor te bereiden hierop,zodat we klaar zijn wanneer Jezus uiteindelijk terugkomt om de boel recht te zetten.

Nick

Please follow and like us: