Deze dinsdag werd ik afgezet bij Castle Hill,dat is een soort van mega winkelparadijs.
Het lijkt op een klein dorpje dat alleen maar bestaat uit winkels.
Dus ik he been geweldige dag gehad daar.
Ik ben naar de film geweest,Tropic Thunder,hij was erg leuk maar tis erg jammer dat de humor vaak zo onderbroekachtig is en dat ze kennelijk bij gebrek aan tekst `f*ck` schreeuwen ofzo.
Ben Stiller is een van mijn favoriete acteurs,tenminste,zijn schone humor vind ik geweldig,voor de rest is het gewoon zo jammer date en acteur zulke grove grappen maken moet,dat heeft zo`n acteur helemaal niet nodig.
Dus ja,ik heb maar weer eens voor hem gebeden,dat hij gered zal worden.
Natuurlijk is dat heel egoistisch van me,want ik wil gewoon graag zijn films kunnen zien. Maar dat maakt God vast niets uit. Hij wilt namelijk iedereen gered zien! 😉
Â
In een boekenwinkel zag ik een vet gaaf kinderboek liggen. Als je de bladzijden omslaat dan gaan de plaatjes bewegen,echt heel gaaf!
Dus die heb ik gekocht voor mijn kleine nichtje van 1. Tis best leuk om Uncle Nick te heten. Ze houd van vlinders en van sterren,en die zaten precies ook in het boekje,geweldig!
Die chocolade/snoepwinkels hier zijn ook echt te bizar. Daar kan Nederland nog wat van leren. Wij hebben volgens mij alleen maar bonbons e.d,maar hier hebben ze dingen die bestaan uit een combinatie van marshmallow,pinda en chocolade.
Geloof me,als een meisje uit Nederland dat zou proeven …dan zou ze denk ik direct verhuizen naar Australie.
Â
De weg naar huis.
Phoebe had me die ochtend gebracht,twas misschien maar 15 minuutjes met de auto.
Nick zou teruggaan met de bus…
Mensen die me een beetje kennen die weten hoe verstrooid ik soms kan zijn,vooral in het verkeer.
Het komt bijvoorbeeld nog steeds voor dat ik 2 rondjes om Rotterdam heen rijd voor ik uiteindelijk van de ring af ben.
Maar goed…
Het was 16:45 en ik besloot de bushalte op te zoeken.
Mijn broer had me verteld te zoeken naar bus 714, die ik dus niet vinden kon.
Terwijl ik dan maar gewoon een andere bus instapte naar de plaats Parramatta,smste mijn broer: “don`t go to Parramatta!!,,
That`s what I call funny!
Ik ging een soort van detour a la Nick Bakker maken.
Dat betekent dat je eerst nog verder van huis gaat,om daarna weer richting huis te reizen.
En toch zei die buschauffeur dat ik deze bus moest hebben…hmm
Daar aangekomen ging ik op zoek naar de volgende bus. Ik stap uit en besefte niet dat naast me de halte voor de volgende bus was.
Dus ik begin over het treinstation te lopen en uiteindelijk het trein/busstation te verlaten tot ik een geweldige ingeving kreeg:,,Misschien moet ik toch maar weer terug naar het begin…volgens mij moet ik op het busstation zijn als ik een bus wil pakken!’’
Yes! Het blijkt dat de bus die ik hebben moest vertrok naast de halte waar ik aankwam,geweldig!
(hier volgt een samenvatting van het vervolg van deze reis)
Terwijl ik in de bus zit verteld een vrouw mij waar ik eruit moest.
En inderdaad,ik zie de halte voorbij komen…oeps.
Ik stap uit in the middle of nowhere en begin terug naar die halte te lopen en vandaaruit richting huis.
19:30,Eindelijk thuis.
Zo zie je hoe je 2,5 uur kan reizen over een stukje van 15 minuten.
Ik wil mijn speciale dank uitspreken voor de 3 personen die zoveel voor mij betekent hebben op deze reis:
- IPOD,wat jij me allemaal hebt laten horen vandaag was echt bijzonder. Je hebt me blij gemaakt,je hebt me laten nadenken,jij weet precies wat te zeggen wanneer alles mis lijkt te gaan.
- Camera,jou gezelschap doet mijn eenzaamheid verdwijnen. Je luistert naar me,je kijkt me aan als ik met je praat…en je weet precies te focussen op die dingen die belangrijk voor me zijn.
- Jezus,waar ik ook terecht lijk te komen,Jij blijkt die plaats al te kennen. Wat ik niet begrijp is dat je dat niet laat weten, maar naast me zit alsof he took Jouw eerste keer is dat je ergens komt. Dan is het alsof Jij samen met mij de weg kwijt lijkt te zijn. En dat vind ik cool,Jij bent een echte Vriend.
Â
Deze dag was heel leuk. Ook al heeft de zon vandaag niet echt geschenen.
Recente reacties