De vraag die ik God vaak stel is: “Wat is er mis met me?,,
Zijn antwoord is altijd: “Er is niets mis met je.,,
Of de vraag: “Wat staat er tussen ons in?,,
Zijn antwoord is dan altijd: “Wat Mij betreft niets.,,
Of de vraag: “Heb Je me verlaten?,,
En Zijn antwoord: “Nee, Ik ben altijd bij je.,,
Of als ik Hem vraag: “Wat heb ik verkeerd gedaan?,,
En dat Hij dan zegt: “Niets, want wat je doet, dat doet er niet toe. Maar wie je bent, dat doet ertoe.
Als jij weet wie je bent, dan veranderen de dingen die je doet naar dat beeld. Het heeft geen zin om jou te vertellen wat er niet goed zou zijn aan wat je doet, want daarmee zou jij jezelf alleen maar veroordelen en dat zou niets veranderen aan je situatie. Dat zou jou namelijk niet helpen te ontdekken wie je werkelijk bent.
Soms kan je denken dat als je je handelen veranderd, dat je daarmee ook beter zal zien wat je identiteit is. Maar het is andersom. Je ontdekt je identiteit en je handelen zal door die ontdekking veranderen.,,
Zucht, er is niets mis met me…
Door deze gesprekken met Hem stel ik deze vragen steeds minder.
Want ik krijg toch elke keer hetzelfde antwoord…
Het is alsof Hij me niet kan zien als iets dat verkeerd is.
Alsof dat niet mogelijk is voor Hem.
Hij blijkt me wel te kunnen vertellen hoe geliefd ik ben, of wat mijn gaven en talenten zijn, of waarin Hij trots op me is en waarin Hij Zichzelf in mij herkend.
Hoe meer dit tot me doordringt hoe meer de vreugde en vrede van binnen toeneemt.
Ik vind het leuk om deze grenzen te verkennen en te ontdekken hoeveel die vreugde en vrede kan groeien in me. Dit gaat natuurlijk met vallen en opstaan,maar ik word steeds beter in opstaan!
Vandaag kwam in verschillende gesprekken met vrienden naar voren hoe belangrijk ons perspectief is op de wereld om ons heen.
Zie ik dood, hopeloosheid, crises en het einde der tijden? Of zie ik leven, hoop, en elke keer weer een nieuwe start voor deze wereld?
Iedereen hier op aarde krijgt te maken met ellende, maar niet iedereen heeft de hoop dat het altijd weer beter kan worden en dat we niet als weeskinderen hier rondlopen.
Die hoop wil ik mensen kunnen geven. Dat perspectief wil ik zien leven in een hele generatie mensen.
Je mag me een idealist noemen, maar ik kan niet anders dan de mensheid steeds meer zien als één grote familie, en ieder moment dat ik daar iets zichtbaar van zie worden is een glimps van de hemel op aarde voor me.
Recente reacties